Στα σαγόνια των καρχαρίων

Είτε η ενεργειακή μας πολιτική βασιστεί στο φυσικό αέριο ή στο πετρέλαιο ένα είναι το γεγονός: Και στις δυο περιπτώσεις εξαρτώμεθα από εισαγωγές, τομέας στον οποίο πονάμε πολύ [www.bankofgreece.gr/announcements/files/2003_isiz_gr.xls   2003].

Οι «νταβατζήδες» δεν θα μας αφήσουν να φύγουμε ποτέ από τα σαγόνια του καρχαρία, Σε επίρρωση τούτου είναι το επιδειχθέν ενδιαφέρον μεγάλων ξένων επενδυτών (Ισπανών κ.ά) σε επενδύσεις ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) τους οποίους διώξαμε, ευτυχώς χωρίς να τους δείρουμε. Κι’ αυτές οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, φ/β, γεωθερμίας και βιομάζας) έχουν γίνει με χίλια ζόρια. Τα εμπόδια είναι πολλά και το κυριότερο είναι ότι δεν υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός και πατώντας επάνω σ’ αυτή την οργανωτική αδυναμία αρνούνται, ως εκ του αποτελέσματος, την ανάπτυξη των ΑΠΕ και ο Έλληνας εξακολουθεί και θα συνεχίσει να κουβαλάει νερό στους μύλους των διαφεντεύονταν την ενέργεια.

(10-14 Νοε 2008, το ΙΕΝΕ στο Ίδρυμα Ευγενίδου θα πραγματοποιήσει τις εργασίες της «2^ης εβδομάδας ενέργειας» όπου θα λεχθούν πολλά, επί του προκειμένου).

Ελπίζω να απαντησα εμμέσως πλην σαφώς.

ΣΓΣ

Μήπως μπορεί κάποιος να καταλάβει αν τελικά μας συμφέρει ή όχι να έχουμε φυσικό αέριο. Θα είναι ή όχι, σύμφωνα με τα παρακάτω αναγραφόμενα, φτηνότερο από το πετρέλαιο ;

Αυξάνεται η ζήτηση για το φυσικό αέριο

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE Πέμπτη, 6 Νοεμβρίου 2008 11:49

Σημαντική διεύρυνση του μεριδίου του φυσικού αερίου στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας αναμένεται τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Οι παράγοντες που ωθούν τη ζήτηση φυσικού αερίου σε υψηλότερα επίπεδα είναι η επέκταση του δικτύου, η χαμηλότερη τιμή του σε σχέση με άλλα ανταγωνιστικά ενεργειακά αγαθά, η αναγκαιότητα συμμόρφωσης με τους στόχους και τις δεσμεύσεις της χώρας για το περιβάλλον, η διεύρυνση της χρήσης του φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή και τα κίνητρα που παρέχονται από την πολιτεία μέσω φορολογικής και τιμολογιακής πολιτικής.

Σύμφωνα με την μελέτη του ΙΟΒΕ το φυσικό αέριο έχει ιδιαίτερη σημασία για την ελληνική οικονομία, δεδομένου ότι η αύξηση στη χρήση του αποτελεί βασική συνιστώσα μιας σύγχρονης εθνικής ενεργειακής πολιτικής, στο πλαίσιο των αυξημένων πιέσεων για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και επίτευξη υψηλότερων βαθμών απόδοσης του ενεργειακού συστήματος. Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται σημαντική αύξηση του βαθμού διείσδυσης του φυσικού αερίου στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας και στην περίοδο 1995 – 2006 η κατανάλωση φυσικού αερίου ενισχύθηκε με μέσο ρυθμό 46% ετησίως, απορροφώντας μέρος των μεριδίων των προϊόντων πετρελαίου και του άνθρακα. Παρά την σημαντική αύξηση, η εγχώρια αγορά φυσικού αερίου βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, αποτελώντας μικρό ενεργειακό παίκτη στο διεθνές περιβάλλον βάσει του μεγέθους της, το οποίο το 2006 ανήλθε στα 2.747 χιλ. toe.

Η χρήση του φυσικού αερίου στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (τομέας μετατροπής) απορροφά περισσότερο από τα 2/3 της συνολικής πρωτογενούς διαθέσιμης ποσότητας φυσικού αερίου. Σε επίπεδο τελικής κατανάλωσης, ο βιομηχανικός τομέας είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής, με ποσοστό συμμετοχής κατά μέσο όρο 81% στην τελική συνολική ζήτηση την πενταετία 2001-2006, και ακολουθούν ο τομέας των υπηρεσιών με 8,6%, τα νοικοκυριά με 8,2% και ο τομέας των μεταφορών με 2,3%.

Μεγάλη αύξηση των νέων συνδέσεων

Ο αριθμός των νέων συνδέσεων φυσικού αερίου στις περιοχές των ΕΠΑ, σε όλους τους τομείς (βιομηχανικό, εμπορικό, οικιακό), κατά την περίοδο 2004-2007 σημείωσε σημαντική αύξηση. Συνολικά το 2007 οι νέες συνδέσεις εκτιμάται ότι ανήλθαν σε 34.876 έναντι 31.095 το προηγούμενο έτος (αύξηση κατά 12%). Κατά τη διάρκεια του 2007 οι περισσότερες νέες συνδέσεις (20.000) πραγματοποιήθηκαν στην Θεσσαλονίκη, και ειδικότερα στον οικιακό τομέα (19.715). Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Αττική, με τον ρυθμό αύξησης των νέων συνδέσεων φυσικού αερίου να κινείται σε αρκετά υψηλότερα επίπεδα από αυτά του αντίστοιχου της Θεσσαλίας (30% έναντι 13%).

Η ζήτηση φυσικού αερίου προσδιορίζεται κυρίως από την τιμή του, και τα κίνητρα που παρέχονται από την πολιτεία μέσω φορολογικής και τιμολογιακής πολιτικής. Η πληροφόρηση για το φυσικό αέριο σε συνδυασμό με την επέκταση του δικτύου συμβάλλουν επίσης στην αύξηση της ζήτησης. Κρίσιμος παράγοντας είναι και η ελάχιστη ποσότητα εισαγωγών φυσικού αερίου που καταγράφεται στις συμβάσεις με τους βασικούς προμηθευτές.

Για τη διαμόρφωση της τιμής του φυσικού αερίου ως βάση λαμβάνεται η μέση τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, σύμφωνα με την ελεύθερα διαμορφούμενη τιμή διυλιστηρίου, όπως αυτή γνωστοποιείται από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Στην τιμή αυτή προστίθενται το περιθώριο κέρδους των διανομέων, οι νόμιμοι φόροι και ο ΦΠΑ ενώ λαμβάνονται υπόψη και οι βαθμοί απόδοσης καύσης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η τελική τιμή χρέωσης του φυσικού αερίου διαμορφώνεται πάντοτε έτσι ώστε να είναι κατά 20% χαμηλότερη από την με τον παραπάνω τρόπο υπολογισθείσα τελική τιμή του πετρελαίου. Βέβαια, υπάρχει πιθανότητα το επόμενο διάστημα, που είναι κρίσιμο από πλευράς καταναλώσεων λόγω χειμώνα, και εφόσον το πετρέλαιο παραμείνει στα σημερινά επίπεδα (ή και χαμηλότερα) η τιμή του φυσικού αερίου για κάποια περίοδο (2-3 μήνες) να είναι υψηλότερη από αυτή του πετρελαίου θέρμανσης. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό και με την περιοδικότητα των οικιακών καταναλώσεων θα έχει επιπτώσεις είτε στις ΕΠΑ (εφόσον εμμείνουν στη διαφοροποίηση του θερμιδικού κόστους του φυσικού αερίου κατά 20% σε σχέση με το ανταγωνιστικό καύσιμο) είτε στα νοικοκυριά που θα πρέπει να ελπίζουν σε ενδεχόμενη αναπλήρωση της ζημιάς κατά τον επόμενο χειμώνα.

ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ ΟΙ ΕΠΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ. ΑΣ ΓΕΛΑΣΩ. ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ ΚΑΘΩΣ ΔΕ ΜΕ ΠΕΙΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ. ΠΕΤΡΕΛΑΙΑΚΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ (ΠΡΟΣΤΙΜΑ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΚΛΠ.) ΒΛΕΠΥΜΕ. ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΝΕΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ....