Το υπέρτατο μεγαλείο και η δύναμη της γραφειοκρατίας

Κύριε Ροπόδη (ropodis@liberis.gr)

Κάπως καθυστερημένα διάβασα στο άρθρο σας τα παράπονά σας για τη πρόοδο μηχανοργάνωσης του Δημόσιου τομέα. Θα σας πω ότι και εγώ όσο δούλευα (τώρα είμαι συνταξιούχος ) έκανα και εγώ τις σχετικές προσπάθειες. Συνάντησα λυσσαλέα αντίδραση.

Για να μην μακρηγορώ αλλά και γιατί είναι χαρακτηριστική θα σας πω μια παλιά ιστορία .

Μία ιστορία 80 ετών ίσως και πάρα πάνω. Αναφέρομαι σ΄αυτή αν και δεν είναι βέβαια η πιο παλιά, άλλα γιατί την άκουσα από πρώτο χέρι, από τον αδελφό του πατέρα μου.

Δεκαετία 1920 ο θείος νεαρούλης απόφοιτος κατάφερε να προσληφθεί ως γραφεύς Β΄ σε κάποιο υπουργείο. Του δώσανε ένα γραφειάκι στην άκρη μιας μεγάλης αίθουσας που στο κέντρο της δέσποζε το γραφείο του προϊσταμένου. Ήταν το γραφείο εκδόσεως κάποιων αδειών.

Ο θείος καθαρογράφε κάθε μέρα το ίδιο κείμενο μισής σελίδας 25-30 φορές όσες και οι άδειες. Και μετά τις πήγαινε στον προϊστάμενο ο οποίος τις εξέταζε ενδελεχώς για τυχόν ορθογραφικά λάθη, το ευανάγνωστο, ακολούθως εάν το έκρινε ικανοποιητικό το υπέγραψε και το παρέδιδε στη γραμματέα για να βάλει τη σφραγίδα και να αναγράφει στο πρωτόκολλο η έκδοση της αδείας.

Πέρασαν δύο βδομάδες και ο θείος αφού είχε βαρεθεί, η μάλλον σιχαθεί να γράφει ίδιο πράμα, και ανέπτυξε πρωτοβουλία. Πήγε σε ένα τυπογραφείο και τύπωσε τα έντυπα των αδειών και άφησε μόνο τα στοιχεία του ενδιαφερόμενου κενά για να τα συμπληρώνει.

Υπερηφάνως παρουσίασε μετά το έντυπο στον προϊστάμενο περιμένοντας επαίνους μια και τον απάλλασσε από τον κόπο να ελέγχει το έγγραφο προ της υπογραφής.

Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Είχαμε έκρηξη του προϊστάμενου.

–Τι είναι αυτά, ποιος σου είπε να το κάνεις, προσπαθείς να υπονομεύσεις την υπηρεσία, και στο τέλος του ξέφυγε και η αλήθεια.

–Μ’αυτές τις εξυπνάδες θα μας πουν ότι δεν χρειαζόμαστε. Θα καταργηθεί το τμήμα.

Και η δουλειά συνέχισε να γίνεται όπως πρώτα προς μεγάλη ικανοποίηση του προϊστάμενου και θλίψη του υφιστάμενου.

Ηθικό δίδαγμα :

Καμία αλλαγή, καμία βελτίωση χαλάει η πιάτσα

Πρέπει να κατανοήσετε τη νοοτροπία του Δημόσιου Υπάλληλου. Ο μισθός πέφτει μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει. Η βελτίωση των υπηρεσιών προς τον πολίτη δεν τον ενδιαφέρει. Απεναντίας είναι επικίνδυνη, γιατί μπορεί να επιφέρει αλλαγές, καταργήσεις θέσεων, εξάλειψη γρηγορόσημου κλπ.

Για τους πολιτικούς προϊστάμενους ομοίως η μείωσις θέσεων σημαίνει και μείωση πελατειακών

σχέσεων, και ο νοών νοείτο. Το ¨Θα πατάξουμε τη γραφειοκρατία¨ είναι ένα μεγάλο ψέμα. Κανένας δεν το θέλει, και αν κάποιος ρομαντικός το επιχειρήσει θα βαλτώσει από τον ανταρτοπόλεμο των γραφειοκρατών που θα του εξαπολυθεί.

Για επιτευχθεί μια σωστή μηχανοργάνωση στο Δημόσιο πρέπει να καταλάβουμε ότι το πιστοποιητικό δεν είναι τίποτα άλλο από ένας τρόπος μεταδόσεως μιας πληροφορίας. Πχ το Π. Γεννήσεως μας μεταδίδει την πληροφορία του χρόνου γεννήσεως. Το στρατολογίας μία αντίστοιχη πληροφορία κλπ.

Είναι φανερό ότι το σημερινό σύστημα διοίκησης που στηρίζεται στη μετάδοση με έγραφα των πληροφοριών μπορεί να αντικατασταθεί με ένα ηλεκτρονικό. Και με ένα καλό σχεδιασμό ο Δημόσιος Τομέας να συρρικνωθεί ίσως και στο ένα δέκατο σε μερικούς τομείς. Αλλά .........

ΘΑ δημιουργηθεί πρόβλημα πελατειακών σχέσεων. Άρα ξέχασε το.

Τελειώνοντας απλά θα σημειώσω ότι η πρόοδος στην εξυπηρέτηση των πολιτών με τα ΚΕΠ έγινε γιατί για να επανδρωθούν έγιναν προσλήψεις. Άρα πελατειακές σχέσεις.

Με εκτίμηση

Θ.Ταβουλαρης

Σχόλια επί της επιστολής του αγαπητού ΘΑΤ.

1. Το σύνολο της επιστολής του δεν διακρίνεται από ... πολιτική σκέψη. Στο τέλος δείχνει μερικά δείγματα συναλλαγής και ... πολιτικής σκέψης
2. Εδώ τον ρουμπώνω. Ακριβώς η ίδια ιστορία συνέβη προσωπικά σε μένα, μια το 1971-72 και μια το 1978, δηλ. 50 χρόνια μετά τον νερουλή θειούλη.

Το συμπέρασμα είναι το γνωστό ρητό «Μη θίγεις τα κακώς κείμενα» επειδή έτσι «χαλάει η πιάτσα» και «οι πελατειακές σχέσεις», όπως πολύ σωστά μας λέει ο ΘΑΤ, και έτσι τσουλάει το σύστημα. Έτσι επιβεβαιώνεται ο πρώτος νόμος του C. Northcote Parkinson (αν κάνετε search με το λήμμα C. Northcote Parkinson, θα πληροφορηθείτε πολλά).

ΣΓΣ