ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας

Απεφάσισα να σας ενοχλήσω διότι ως πολίτης νιώθω ότι βάλλομαι από κάθε πλευρά. Πρωτίστως όμως νιώθω ότι βάλλεται η αξιοπρέπεια και η λογική μου.

 

Κατάγομαι από Έλληνες πρόσφυγες του Πόντου. Γνωρίζω, όσο λίγοι δυστυχώς, το τι σημαίνει να βάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ελευθερία. Γνωρίζω και κατανοώ όσο λίγοι ίσως στην Πατρίδα μου, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον κατατρεγμό. Γνωρίζω κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τον διωγμό, την φτώχια, την πείνα. Γνωρίζω τι σημαίνει η απώλεια γονέως σε μάχη. Ο πατέρας μου είναι ορφανός κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας από τα οκτώ του χρόνια. Γιατί ο δικός του πατέρας πότισε με το αίμα του τα άγια χώματα της Μακεδονίας μας.

 

Όλα όσα περιγράφω δεν τα γνωρίζω εκ προσωπικής πείρας αλλά από ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους, που μου τα είπαν και μου τα ξαναείπαν, τόσες πολλές φορές που είναι σαν να τα έζησα κι εγώ μαζί τους. Δεν κουβαλάω μίσος στην καρδιά μου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πόνο και θλίψη μόνον έχω. Και για όλους αυτούς που τα έζησαν και για όλους αυτούς που τα σκηνοθέτησαν.

 

Έχω ζήσει επίσης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, και την οικονομική μετανάστευση. Ο πατέρας μου, για πολλά χρόνια, επέλεξε να εργαστεί εκτός Ελλάδος προκειμένου να ζήσει και ο ίδιος και η οικογένειά του.

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ζήσαμε αρκετά χρόνια ΝΟΜΙΜΑ, σε περιβάλλοντα ξένα, αλλόγλωσσα, συχνά εχθρικά. Όμως ο στόχος ήταν ένας. Να ζήσουμε. Και ζήσαμε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας με αξιοπρέπεια και με την Ελλάδα στην καρδιά μας. Ποτέ δεν προσβάλλαμε οτιδήποτε από τις χώρες που μας φιλοξένησαν. Ποτέ δεν βρεθήκαμε εκεί παρανόμως, δίχως ιατρικές εξετάσεις κι εμβολιασμούς, ποτέ δεν κάναμε κάτι που θα προκαλούσε τις εκεί αρχές και τον τρόπο ζωής. Αντιθέτως. Ζήσαμε ειρηνικά, οι γονείς μου εργάστηκαν σκληρά, σε ισλαμικό περιβάλλον, με πολύ μεγάλο πόνο ψυχής για την απουσία από την Πατρίδα, από την οικογένεια και από τους φίλους.

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Διάβασα το βιογραφικό σας στην προσπάθειά μου να επικοινωνήσω μαζί σας. Δεν έμαθα πολλά περισσότερα από όσα ήδη γνώριζα. Όπως επίσης δεν διάβασα πουθενά στο βιογραφικό σας για την μεγάλη αγάπη που δείξατε, λίγο καιρό πριν την εκλογή σας, προς την γλώσσα και την διατήρησή της. Πληροφορία που με κάνει να πιστεύω ότι κατά βάθος, ο Κάρολος Παπούλιας και μάλλον όχι ο πρώτος πολίτης αυτής της χώρας, διατηρεί μνήμη, διατηρεί συνείδηση, διατηρεί ελπίδα. Δεν προσβάλλω με την προηγουμένη μου φράση τον Πρόεδρο αλλά θίγω την αδυναμία του Προέδρου να δράσει ουσιαστικώς λόγω πολλαπλών επεμβάσεων διαφόρων κυβερνήσεων που πέρασαν από τον τόπο μου. Επίσης, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, γνωρίζω την μεγάλη αγάπη που διατηρείτε για τον τόπο σας και ιδίως για την Ήπειρο.

 

Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είστε νομικός και κατέχετε, γνωρίζετε. Είστε ένα πρόσωπο με πολιτική δράση σε αυτόν τον ρημαγμένο τόπο. Είστε ένας άντρας που έδρασε δίπλα στον Αντρέα Παπανδρέου και τον ακολουθήσατε με σύνεση και μέτρο. Βρεθήκατε υπουργός εξωτερικών που σεβόταν και την ιστορία της Πατρίδος του και την αξιοπρέπεια των συμπολιτών του που τον είχαν εκλέξει.

 

Όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας όμως συνέβαιναν έως εχθές. Σήμερα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, προετοιμάζεστε για μία δεύτερη θητεία στην Προεδρία και συγχαρητήρια γι' αυτό. Θα ήθελα όμως ως πολίτης να σας θέσω ένα καίριο ερώτημα. Τι ακριβώς εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μήπως έναν λαό που κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά του; Μήπως έναν λαό που από παντού βάλλεται καθημερινώς, την μία με οικονομικά μέτρα που τον κάνουν φτωχότερο, την άλλη με άθλια τηλεοπτικά προγράμματα που τον κάνουν όλο και πιο άσκεφτο, την άλλη με διαρκείς προσβολές επί των εθνικών του θεμάτων, την άλλη με διαρκή εισροή ΛΑΘΡΟ-μεταναστών που αλώνουν εκ των έσω την εθνική του υπόσταση; Τι ακριβώς λοιπόν εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

 

Εξ όσων γνωρίζω, θεωρητικώς και βάσει Συντάγματος εκπροσωπείτε τον Ελληνικό λαό. Μήπως όμως τον είδατε κάπου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μήπως αυτόν τον καταβασανισμένο και κουρασμένο λαό χρειάζονται κάποιοι για να εξακολουθούν να πράττουν τα όσα πράττουν; Μήπως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας πιστέψατε έστω και για μία στιγμή ότι είστε Πρόεδρος μίας χώρας δίχως ταυτότητα και δίχως ιστορία; Μήπως κύριε Πρόεδρε όλο αυτό το σύστημα της διαβρώσεως σάς έχει δηλητηριάσει κι εσάς με τον τρόπο του και με τις μεθόδους του; Γιατί εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας μάλλον διαπράττω ένα μέγιστο λάθος γράφοντας αυτήν την επιστολή. Και προς εσάς, γιατί σας προσβάλλω και προς εμένα γιατί με εκθέτω.

 

Εάν όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν διαπράττω λάθος. Εάν όλα αυτά που προανέφερα και θα αναφέρω παρακάτω αληθεύουν, τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, οφείλετε, έχετε ιερότατο χρέος προς τους προγόνους σας, προς τους συμπολίτες σας και προς το Σύνταγμα της Ελλάδος, της οποίας Πρόεδρος είστε, να λάβετε θέση. Να ενημερωθείτε και να σκεφθείτε.

 

Να πράξετε όπως θα έπραττε οιοσδήποτε Έλλην αρχηγός (έστω και τύποις) προκειμένου να διατρανώσει ότι οι αξίες που υποτίθεται εκπροσωπεί, είναι αξίες Έλληνος στρατιώτου, μαχίμου εκ του χώρου εφ' ω ετάχθη. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας εξακολουθείτε να διατηρείτε έστω και μέρος των αξιών σας, οφείλετε, χρωστάτε στους συμπολίτες σας την λήψη θέσεως και την ενημέρωσή τους. Οφείλετε την λήψη αποφάσεων.

 

Γνωρίζω ότι σας ζητώ τα μέγιστα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Γνωρίζω ότι η θέση που κατέχετε είναι αδύναμη από πολιτικής πλευράς.

 

Από πλευράς λόγου όμως κύριε Πρόεδρε; Είναι αδύναμη; Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης έλαβε θέση. Ο κύριος Στέφανος Ληναίος έλαβε θέση. Εγώ και χιλιάδες συμπολίτες μας λάβαμε θέση. Ζητάμε την πατρίδα που μας άφησαν οι πρόγονοί μας ολόκληρη κι όχι κουτσουρεμένη. Ζητάμε να κατοικείται η Ελληνική επικράτεια από Έλληνες. ΕΛΛΗΝΕΣ κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αυτούς τους ξυπόλυτους που έφτιαξαν πολλάκις πολιτισμούς και τους χάρισαν σε όλη την ανθρωπότητα. Γιατί επιτρέπετε εσείς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας την εκ των έσω άλωση; Γιατί δεν μας σέβεστε; Γιατί δεν έχετε μνήμη;

 

Γιατί κύριε πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας Έλληνας σημαίνει μεγάλος. Αγαθός. Καλός. Δημιουργός πολιτισμών και ανθρωπιάς. Είναι αυτός που αγκάλιασε κάθε πρόσφυγα που έφτασε σε αυτόν τον τόπο γιατί κι ο ίδιος υπήρξε πολλάκις πρόσφυγας. Είναι αυτός που μοιράστηκε με κάθε πεινασμένο το παξιμάδι του γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε πεινασμένος. Είναι αυτός που περιέθαλψε κάθε κατατρεγμένο γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε κατατρεγμένος. Είναι αυτός που συγχώρησε κάθε κακία εις βάρος του γιατί ο Έλληνας πάντα ήταν μεγαλόψυχος. Πάντα ήταν αγαθός και φιλότιμος. Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ελάβαμε εμείς κάτι ανάλογο; Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας κάποιος ήταν τόσο μεγαλόψυχος και τόσο αδικημένος όσο ο Έλληνας;

 

Και τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας βιώνουμε μία ισοπέδωση.

 

Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε τα παιδιά μας. Πάντα σε αυτόν τον τόπο οι άνθρωποι ήταν φτωχοί. Όμως είχαν όνειρα. Εμείς είμαστε πιο φτωχοί από ποτέ. Μας λείπει και το χρήμα και ο χρόνος και τα όνειρα. Δεν έχουμε την ικανότητα να σκεφθούμε γιατί η τηλεόραση και η παραπληροφόρηση μας νανουρίζουν γλυκά. Δεν έχουμε την δυνατότητα να μάθουμε στα παιδιά μας την ιστορία τους και την γλώσσα τους, και γιατί δεν μας την έμαθαν και λόγω ελλείψεως χρόνου, επιτρέποντας στις Φιλιππινέζες να τους μαθαίνουν την δική τους.

 

Δεν προλαβαίνουμε γιατί εργαζόμαστε νυχθημερόν. Δεν προλαβαίνουμε να τα αγαπήσουμε και να τα χαρούμε, έχοντας απόλυτο συνείδηση ότι αυτά τα παιδιά ως ενήλικες αύριο το λιγότερο που θα γίνουν είναι δυστυχισμένοι. Δεν έχουμε το κουράγιο να μιλήσουμε ή να αγγίξουμε ή να δούμε τον σύντροφό μας. Δεν γνωρίζουμε τις ανάγκες μας γιατί δεν υπάρχουμε ως άνθρωποι αλλά μόνον ως παραγωγικοί μηχανισμοί. Και ξαφνικά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ξυπνήσαμε. Δεχτήκαμε τόσα χαστούκια και δεν αντιδράσαμε. Αλλά τώρα ξαφνικά ξυπνήσαμε.

 

Χάσαμε την χαρά μας. Χάσαμε την ζωή μας. Χάσαμε την οικογένειά μας. Χάσαμε τα παιδιά μας. Χάσαμε τις ελπίδες μας. Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τώρα κινδυνεύουμε να χάσουμε το ιερότερο όλων. Την ΠΑΤΡΙΔΑ. Κι αυτό από μόνο του μας ξύπνησε. Μας θύμισε ότι ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ, ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΟΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

 

Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ζούμε στην Πατρίδα μας ως διωκόμενοι. Επιθυμούμε παιδεία για τα παιδιά μας με στόχο την αξιοποίηση της ευφυίας τους και όχι την αχρήστευση του νοός τους. Αναζητούμε μία Ελλάδα Ελλάδα, ζωντανή, δίχως ρουσφέτια, προσωπικά συμφέροντα και οικονομικές ατασθαλίες. Θέλουμε μία υγιή αγροτική οικονομία, μία υγιή κτηνοτροφία, μία υγιή βιομηχανία. Πού είναι όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

 

Όλα αυτά που δεν έκαναν οι κυβερνώντες καλούμαστε να τα πληρώσουμε με το αίμα της ψυχής μας. Καλούμαστε να φωνάξουμε, να αγωνιστούμε, να θυσιαστούμε, εάν αυτό απαιτείται, για το ιερότερο όλων. Η Πατρίς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν είναι κάτι άψυχο. Είμαστε όλοι εμείς.

 

Είναι οι παππούδες μας, οι γονείς μας, εμείς. Είναι τα παιδιά μας, είναι τα εγγόνια μας. Είναι ο ήλιος, η θάλασσα, ο ουρανός, η γη μας. Είναι το ΚΑΛΗΜΕΡΑ και το ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ. Είναι η ιστορία μας. Είναι το χθες και το αύριο. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει ελπίς, τότε δεν υπάρχει Πατρίς. Έχουμε αυτό το δικαίωμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, εμείς οι πολλοί, αυτοί που ψηφίζουν και δίνουν το δικαίωμα σε κάποιους, συχνάκις άσκεφτους, να μας κυβερνούν δεν έχουμε ούτε πολιτικές βλέψεις, ούτε κυβερνητικές θέσεις επιθυμούμε, ούτε μας αρέσει που βγαίνουμε από την αφάνειά μας. Είστε έξυπνος άνθρωπος και αντιλαμβάνεστε τα τεκταινόμενα. Πιστεύω ότι έχετε την πληροφόρηση που χρειάζεστε για να αντιληφθείτε τα γεγονότα.

 

Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης και ο κύριος Στέφανος Ληναίος είναι δύο άνδρες που εκτέθηκαν λαμβάνοντας μία έντιμη θέση απέναντι στις τελευταίες εξελίξεις. Κι όχι μόνον αυτοί. Τα γεγονότα που αναφέρομαι είναι ευκόλως αναγνωρίσιμα. Άλωσις εκ των έσω με δύο τρόπους. Παιδεία και αλλοίωση πληθυσμιακή. Οι δύο τολμηροί άντρες που προανέφερα (και τόσοι άλλοι) τολμούν να μιλήσουν και να πάρουν θέση γιατί δεν προσβλέπουν κάπου. (Ας αφήσουμε τους κομματικούς που πάντα κάπου στοχεύουν).

 

Κανέναν μας δεν τιμάει η κατάντια μας κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ουδείς εξ όσων γνωρίζω δεν χαίρεται με το να διδάσκονται τα παιδιά του μία μεταλλαγμένη ιστορία. Κανένας από όλους όσους γεννήθηκαν και πόνεσαν σε αυτόν τον τόπο και για αυτόν τον τόπο δεν γνωρίζω να παρακάμπτει την σοβαρότητα του νομοσχεδίου που πρόκειται να κατατεθεί σε λίγες ημέρες. Κανένας Έλλην πολίτης, που γνωρίζει την ιστορία του και που σίγουρα έχει κάποιον πρόγονο χαμένο ή σφαγμένο σε κάποια μάχη, δεν πρόκειται να δεχθεί την παράδοση της Ελληνικής υπηκοότητας άνευ λόγου κι αιτίας, ομαδηδόν και αδιακρίτως. Πολλώ δε μάλλον η παράδοση της Ελληνικής ιθαγενείας.

 

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σας ζητώ, σας παρακαλώ, σας εκλιπαρώ να λάβετε μίαν απόφαση. Μίαν απόφαση ζωής. Σας ζητώ να μελετήσετε, εκ νέου εάν χρειάζεται, την ιστορία του τόπου μας. Να μελετήσετε τα έως σήμερα γενόμενα. Να μελετήσετε την εκ των έσω άλωση της ωραίας Πατρίδος μου. Της Πατρίδος σας. Και τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας να μιλήσετε. Να αφυπνίσετε τους συμπολίτες σας που σκοταδιστικώς και οργανωμένα παραμένουν ανενημέρωτοι.

 

Να λάβετε θέση ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Να λάβετε θέση ως Έλλην στρατιώτης πού είστε. Εσάς θα σας ακούσουν. Θα σας προσέξουν και θα σας λάβουν υπ' όψιν τους. Γιατί είστε κι εσείς ένας στρατιώτης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ένας στρατιώτης που ετάχθη να προασπίζεται με μεγάλη ευθύνη την ΕΛΛΗΝΙΚΗ Δημοκρατία. Την Ελληνική κύριε Πρόεδρε. Την Ελληνική. ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

 

Δεν επιθυμούμε παρά μόνον ένα πράγμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μόνον την Πατρίδα μας. Και νομίζω ότι την δικαιούμεθα. Την αξίζουμε. Ας μην επιτρέψουμε σε άλλον έναν, αόρατο και με πολύ χρήμα εχθρό να μας υποδουλώσει για πολλοστή φορά. Ο Φοίνιξ παρά του ότι αναγεννάται από τις στάχτες του θα πρέπει να έχει επίγνωση του ότι είναι ο Φοίνιξ.

 

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας.

 

Κυριακή  Παπαδοπούλου

Μία Ελληνίς και μάνα που μαθαίνει στα παιδιά της την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία.

''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Υ.Γ.1. Δεν γνωρίζω εάν θα φθάσει η παραπάνω επιστολή σε εσάς. Θα κάνω την προσπάθειά μου αλλά δεν γνωρίζω το αποτέλεσμά της.

 

Υ.Γ.2. Την επιστολή αυτή κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας θα την δημοσιοποιήσω στο διαδίκτυο για ευνοήτους λόγους.

 

Υ.Γ.3. Δεν είμαστε ρατσιστές εμείς οι Έλληνες κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είμαστε καλοί άνθρωποι κι έχουμε μνήμη. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Με προσβάλλει όμως όταν χαρακτηρίζεται ένας λαός με τέτοια ιστορία και τέτοια κατανόηση ρατσιστής. Εσάς κύριε Πρόεδρε δεν σας προσβάλλει;

 

Υ.Γ.4. Ο Μακρυγιάννης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν γνώριζε ιστορία. Γνώριζε όμως τις πέτρες. Γι' αυτές τις πέτρες αγωνίστηκαν οι ήρωες του '21. Νιώθω ότι και σήμερα, παρά το ότι υποτίθεται ότι γνωρίζουμε καλύτερη ιστορία, γι' αυτές τις πέτρες οφείλουμε να αγωνιστούμε.