Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Ένα γράφημα χίλιες λέξεις

Επιτέλους, λέτε να καταργηθεί το άσυλο ...

[asilo.jpg]

Αναρτήθηκε από Unknown στις 2/21/2009 09:44:00 π.μ.
Ετικέτες ,

2 σχόλια:

  1. Unknown22 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:10 μ.μ.

    Πανεπιστημιακό Ασυλο: Ένα Πουκάμισο Που Εξακολουθεί να Παραμένει (Επικινδύνως) Αδειανό

    Τόπος: Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φιλοσοφική Σχολή. Χρόνος: 09:00 πμ., Πέμπτη, 19 Φεβρουαρίου 2009.

    Μόλις έχουν διανεμηθεί οι κόλες με τα θέματα τμηματικών εξετάσεων περιόδου στο μάθημα της Γλωσσολογίας στους 2ετείς και στους επί πτυχίω φοιτητές.
    Οι εξεταζόμενοι έχουν αρχίσει να γράφουν, απαντώντας στα θέματα τα οποία τους έχουν δοθεί όταν, ξαφνικά, εισέρχονται, όλως αιφνιδίως, στην αίθουσα περίπου 10 κουκουλοφόροι «κύριοι», οι οποίοι περιήλθαν τα θρανία και περισυνέλεξαν τις «κόλες» στις οποίες έγραφαν οι εξεταζόμενοι φοιτητές και οι οποίοι τους κύταζαν ενεοί. Οι φοιτητές κι οι φοιτήτριες έστρεψαν το βλέμμα τους στους επιτηρητές και στον επίκουρο καθηγητή που παρίσταντο στην αίθουσα για να λάβουν μια εξήγηση περί το τι συμβαίνει καθώς για το γιατί γίνεται η πρόωρη περισυλλογή των χαρτιών τους αλλά συνάντησαν εξίσου απορημένα, αιφνιδιασμένα και απορημένα πρόσωπα απ' το παραπάνω προσωπικό.
    Ο «επικεφαλής» των κουκουλοφόρων πήγε στο μικρόφωνο της αίθουσας και είπε επιτακτικά, αποφασιστικά αλλά και μ΄ ένα αέρα «παραχώρησης» «Πηγαίνετε στα σπίτια σας τώρα! Οι εξετάσεις τελείωσαν». Κατόπιν τούτου, οι φοιτητές κι οι φοιτήτριες απεχώρησαν μουδιασμένοι, ακολουθούμενοι ηρέμως απ' τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι απεχώρησαν του πανεπιστημίου αφού έσπασαν και διέλυσαν το παρακείμενο γραφείο ενός τακτικού καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής.
    Όταν ο πρύτανης πληροφορήθηκε το συμβάν, είπε «Αφού δεν έπαθε τίποτα κανείς, δεν πειράζει. Θα ξανακάνομε εξετάσεις. Αυτά όλα γίνονται μόνο και μόνο για ……….να δυσφημιστεί το πανεπιστημιακό άσυλο». Έμεινα εμβρόντητος όταν άκουσα τα λόγια του κι αμέσως πέρασε απ’ το μυαλό μου ο στίχος του Γ. Σεφέρη απ’ την «Ελένη» του, παραλλάσσοντας την τελευταία λέξη:
    Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας, στα σαγόνια της γης, τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.
    Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα
    για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη,
    μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου
    για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα άσυλο.
    Costas Fourakis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Unknown22 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:26 μ.μ.

    ΜΑΥΡΑ ΚΟΡΑΚΙΑ
    Τα κοράκια του χάους και της αναρχίας
    μυριστήκανε σάρκα, της θανούσης Δημοκρατίας
    μαυροφορεμένοι γαμψονύχηδες της εθνοκτονίας
    καταστρέφουν τα φώτα του λαού,
    πλησιάζει μήπως η στιγμή του αφανισμού;
    η παράδοση σε μιά μικρή μειοψηφία;

    Εσύ πατριώτη σεβάσου τους θεσμούς
    σαν κόρη οφθαλμού ,
    σήκω από τον καναπέ του σαλονιού
    Βούλωσε τα’ αυτιά σου στις "Σειρήνες" του Διχασμού
    «ξερίζωσε» τα «Σοράκια» του κάθε ξένου εγκληματία
    δώσε κλωτσιά στα πισινά στο διεθνιστή Μεσσία
    ¨Η Ελλάς έχει πείρα του επάρατου Διχασμού
    να μη χαθεί η Γαλήνη, η Λογική και η Ομοψυχία
    Υπέρτατος νόμος... της Πατρίδος η Σωτηρία .

    Αμφικτύων
    21/2/09
    Ευχαριστώ τον ΔΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)