Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
Στον έρωτα και στη διεθνή διπλωματία σπανίως τα αισθήματα παραμένουν ίδια στο πέρασμα του χρόνου.
Αυτό ακριβώς αποδεικνύει και η συζήτηση για την Τουρκία, που διεξάγεται αυτό τον καιρό στην Ουάσιγκτον: Από επί δεκαετίες αγαπημένο παιδί των συντηρητικών και του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ, η Αγκυρα θεωρείται σήμερα ένας επικίνδυνος εχθρός! Κάποιοι από τους κύκλους αυτούς μάλιστα υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να έχει θέση μέλους ούτε στην Ατλαντική Συμμαχία!
*Σε αντίθεση με τους Δημοκρατικούς και την πολιτική Ομπάμα, για τους Ρεπουμπλικανούς, μια Τουρκία στην οποία έπαιζαν σημαντικό ρόλο οι στρατιωτικοί, αποτελούσε ανέκαθεν τον ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή. Τα θέματα που αφορούσαν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη γειτονική χώρα ήταν συνήθως «μη θέμα» για τους αμερικανούς συντηρητικούς. Ιστορικά, άλλωστε, η πολιτική της Ουάσιγκτον επηρεαζόταν σημαντικά κι από τη στενή σχέση και στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Κάτι που σηματοδοτούσαν και οι συχνές διμερείς ασκήσεις.
Για πολλά χρόνια , το πανίσχυρο ισραηλινό λόμπι στην Ουάσιγκτον προωθούσε δραστήρια τις τουρκικές θέσεις: «Βοήθησε την υπόθεση της Τουρκίας στο αμερικανικό Κογκρέσο, αποδυναμώνοντας την κριτική εις βάρος της σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων (τη μεταχείριση των Κούρδων, την ελευθερία του λόγου) και ενισχύοντας την εκστρατεία της εναντίον της τοποθέτησης των σοβιετικών S-300 στην Κύπρο», όπως παραδέχεται και εξιστορεί σημεία ο ισραηλινός αναλυτής Αμικάμ Ναχμάν.
*Αυτή η εποχή, ωστόσο, φαίνεται όχι έχει περάσει ανεπιστρεπτί, καθώς η Τουρκία και ιδίως ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν δέχονται ήδη τη σφοδρή κριτική των αμερικανών συντηρητικών.
* Η αφορμή δόθηκε στις αρχές Οκτωβρίου, όταν η Αγκυρα ζήτησε τον αποκλεισμό του Τελ Αβίβ από την ετήσια άσκηση της τουρκικής αεροπορίας στην οποία από τα μέσα του '90 συμμετείχαν δυνάμεις του ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. Στον παράξενο «τουρκοσκεπτικισμό» αυτόν μάλιστα, πρωτοστατεί το γνωστό για τις στενές σχέσεις του με το ισραηλινό λόμπι Institute for Near East Policy. Απόδειξη;
* Σε πρόσφατο άρθρο στη μηνιαία επιθεώρηση «Foreign Affairs» ο διευθυντής του κέντρου αυτού Σ. Κάγαπταϊ υποστήριξε σαφώς πως «η Τουρκία εγκαταλείπει πλέον τη Δύση». Κι αυτό γιατί ο Τ. Ερντογάν, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, συμμαχεί με όλα τα αντιδυτικά ισλαμικά καθεστώτα και δυνάμεις στον αραβικό κόσμο όπως το Ιράν, το Σουδάν και η Χαμάς «έχοντας ως πυξίδα την ισλαμική κοσμοθεώρηση». Συνεπώς, «θα είναι ολοένα δυσκολότερο για την Τουρκία να υποστηρίζει την εξωτερική πολιτική της Δύσης ακόμα και αν αυτό απαιτεί το εθνικό της συμφέρον», διαπιστώνει ο αρθρογράφος.
* Στο ίδιο πνεύμα ένα άλλος ερευνητής του Ινστιτούτου, ο Ντ. Σένκερ, υποστηρίζει με άρθρο του στη γνωστή συντηρητική εφημερίδα «Wall Street Journal» ότι οι αλλαγές που έχουν συντελεσθεί στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας υπό την ηγεσία του ΑΚΡ έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές του ΝΑΤΟ.
«Το ερώτημα σήμερα δεν είναι αν η Τουρκία πρέπει να ενσωματωθεί στις πολιτικές και οικονομικές δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά αν πρέπει να παραμένει μέλος της αμυντικής δομής της Δύσης», τονίζει χαρακτηριστικά ο ερευνητής. Φθάνει, μάλιστα, στο ανήκουστο -πριν από μερικά χρόνια- σημείο να προτείνει να αποκλεισθεί η Τουρκία από την παραλαβή της νέας γενιάς μαχητικών αεροσκαφών Joint Strike Fighter. «Με δεδομένη τη στροφή της τουρκικής πολιτικής πρέπει να τεθούν σοβαρά ερωτήματα κατά πόσον θα μπορούσε να εμπιστευθεί κανείς στην ισλαμική κυβέρνηση της Αγκυρας τέτοια ανεπτυγμένη υψηλή τεχνολογία», σημειώνει.
*Οι επιθέσεις των συντηρητικών εναντίον της Τουρκίας δεν είναι απολύτως, νέο φαινόμενο, καθώς κλιμακώθηκαν επί κυβέρνησης Μπους, όταν η Αγκυρα δεν είχε επιτρέψει τη διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων για την επίθεση εναντίον του Ιράκ. Στο μεσοδιάστημα, γνωστοί νεοσυντηρητικοί όπως ο Φρ. Γκάφνεϊ, ο Ντ. Πάιπς και ο Μ. Ρούμπιν είχαν δημοσιεύσει άρθρα όπου ταύτιζαν τον Ερντογάν με τον Λε Πεν, τον Χάιντερ ακόμα και τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Και τώρα, έρχεται το νέο κύμα αμβισβήτησης από τον «μεγάλο προστάτη».
Στον έρωτα και στη διεθνή διπλωματία σπανίως τα αισθήματα παραμένουν ίδια στο πέρασμα του χρόνου.
Αυτό ακριβώς αποδεικνύει και η συζήτηση για την Τουρκία, που διεξάγεται αυτό τον καιρό στην Ουάσιγκτον: Από επί δεκαετίες αγαπημένο παιδί των συντηρητικών και του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ, η Αγκυρα θεωρείται σήμερα ένας επικίνδυνος εχθρός! Κάποιοι από τους κύκλους αυτούς μάλιστα υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να έχει θέση μέλους ούτε στην Ατλαντική Συμμαχία!
*Σε αντίθεση με τους Δημοκρατικούς και την πολιτική Ομπάμα, για τους Ρεπουμπλικανούς, μια Τουρκία στην οποία έπαιζαν σημαντικό ρόλο οι στρατιωτικοί, αποτελούσε ανέκαθεν τον ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή. Τα θέματα που αφορούσαν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη γειτονική χώρα ήταν συνήθως «μη θέμα» για τους αμερικανούς συντηρητικούς. Ιστορικά, άλλωστε, η πολιτική της Ουάσιγκτον επηρεαζόταν σημαντικά κι από τη στενή σχέση και στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Κάτι που σηματοδοτούσαν και οι συχνές διμερείς ασκήσεις.
Για πολλά χρόνια , το πανίσχυρο ισραηλινό λόμπι στην Ουάσιγκτον προωθούσε δραστήρια τις τουρκικές θέσεις: «Βοήθησε την υπόθεση της Τουρκίας στο αμερικανικό Κογκρέσο, αποδυναμώνοντας την κριτική εις βάρος της σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων (τη μεταχείριση των Κούρδων, την ελευθερία του λόγου) και ενισχύοντας την εκστρατεία της εναντίον της τοποθέτησης των σοβιετικών S-300 στην Κύπρο», όπως παραδέχεται και εξιστορεί σημεία ο ισραηλινός αναλυτής Αμικάμ Ναχμάν.
*Αυτή η εποχή, ωστόσο, φαίνεται όχι έχει περάσει ανεπιστρεπτί, καθώς η Τουρκία και ιδίως ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν δέχονται ήδη τη σφοδρή κριτική των αμερικανών συντηρητικών.
* Η αφορμή δόθηκε στις αρχές Οκτωβρίου, όταν η Αγκυρα ζήτησε τον αποκλεισμό του Τελ Αβίβ από την ετήσια άσκηση της τουρκικής αεροπορίας στην οποία από τα μέσα του '90 συμμετείχαν δυνάμεις του ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. Στον παράξενο «τουρκοσκεπτικισμό» αυτόν μάλιστα, πρωτοστατεί το γνωστό για τις στενές σχέσεις του με το ισραηλινό λόμπι Institute for Near East Policy. Απόδειξη;
* Σε πρόσφατο άρθρο στη μηνιαία επιθεώρηση «Foreign Affairs» ο διευθυντής του κέντρου αυτού Σ. Κάγαπταϊ υποστήριξε σαφώς πως «η Τουρκία εγκαταλείπει πλέον τη Δύση». Κι αυτό γιατί ο Τ. Ερντογάν, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, συμμαχεί με όλα τα αντιδυτικά ισλαμικά καθεστώτα και δυνάμεις στον αραβικό κόσμο όπως το Ιράν, το Σουδάν και η Χαμάς «έχοντας ως πυξίδα την ισλαμική κοσμοθεώρηση». Συνεπώς, «θα είναι ολοένα δυσκολότερο για την Τουρκία να υποστηρίζει την εξωτερική πολιτική της Δύσης ακόμα και αν αυτό απαιτεί το εθνικό της συμφέρον», διαπιστώνει ο αρθρογράφος.
* Στο ίδιο πνεύμα ένα άλλος ερευνητής του Ινστιτούτου, ο Ντ. Σένκερ, υποστηρίζει με άρθρο του στη γνωστή συντηρητική εφημερίδα «Wall Street Journal» ότι οι αλλαγές που έχουν συντελεσθεί στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας υπό την ηγεσία του ΑΚΡ έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές του ΝΑΤΟ.
«Το ερώτημα σήμερα δεν είναι αν η Τουρκία πρέπει να ενσωματωθεί στις πολιτικές και οικονομικές δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά αν πρέπει να παραμένει μέλος της αμυντικής δομής της Δύσης», τονίζει χαρακτηριστικά ο ερευνητής. Φθάνει, μάλιστα, στο ανήκουστο -πριν από μερικά χρόνια- σημείο να προτείνει να αποκλεισθεί η Τουρκία από την παραλαβή της νέας γενιάς μαχητικών αεροσκαφών Joint Strike Fighter. «Με δεδομένη τη στροφή της τουρκικής πολιτικής πρέπει να τεθούν σοβαρά ερωτήματα κατά πόσον θα μπορούσε να εμπιστευθεί κανείς στην ισλαμική κυβέρνηση της Αγκυρας τέτοια ανεπτυγμένη υψηλή τεχνολογία», σημειώνει.
*Οι επιθέσεις των συντηρητικών εναντίον της Τουρκίας δεν είναι απολύτως, νέο φαινόμενο, καθώς κλιμακώθηκαν επί κυβέρνησης Μπους, όταν η Αγκυρα δεν είχε επιτρέψει τη διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων για την επίθεση εναντίον του Ιράκ. Στο μεσοδιάστημα, γνωστοί νεοσυντηρητικοί όπως ο Φρ. Γκάφνεϊ, ο Ντ. Πάιπς και ο Μ. Ρούμπιν είχαν δημοσιεύσει άρθρα όπου ταύτιζαν τον Ερντογάν με τον Λε Πεν, τον Χάιντερ ακόμα και τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Και τώρα, έρχεται το νέο κύμα αμβισβήτησης από τον «μεγάλο προστάτη».
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου