Το … νέο κόμμα του «πολιτικού κέντρου»

Από Factorx | Τετ. 16 Δεκ 2009, 08:00 στην/στις κατηγορίες Επισημαίνουμε.

Του Δημήτρη Μπεκιάρη

Πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 και καθ' όλη τη διάρκεια της δεύτερης «τετραετίας» Καραμανλή, όταν δηλαδή η θέση της κυβέρνησης ήταν εκ των πραγμάτων και λόγω της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας επισφαλής, κάποια από τα εξωθεσμικά κέντρα συμφερόντων είχαν διακινήσει σειρά σεναρίων περί της ανατροπής του πολιτικού σκηνικού «στη νέα μεταπολίτευση» ή μετά το τέλος της μεταπολίτευσης.

Ο αρχικός σχεδιασμός της ανάδειξης στις ηγεσίες των δύο κομματικών μηχανισμών εξουσίας του, ισχυρού σε προσβάσεις, διδύμου Βενιζέλου – Μπακογιάννη, απέτυχε αφού το 2007 πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ παρέμεινε ο Γιώργος Παπανδρέου και μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές τον Κώστα Καραμανλή, στην ηγεσία της ΝΔ, διαδέχτηκε ο Αντώνης Σαμαράς.

Μετά την εσωκομματική επικράτηση του Γιώργου Παπανδρέου και την επιτυχή λειτουργία του μοντέλου της εκλογής της ηγεσίας από τη βάση, που δύο χρόνια μετά εφαρμόστηκε και στη Νέα Δημοκρατία, με αποτέλεσμα να απενεργοποιηθούν πανίσχυροι εσωκομματικοί μηχανισμοί, τα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας επιδίωξαν την κατατρομοκράτηση του εκλογικού σώματος μέσω της κινδυνολογίας περί έλλειψης δυνατότητας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης την 4η Οκτωβρίου 2009. Οι μηχανισμοί αποσταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος και της οικονομικής ζωής οργίασαν διακινώντας σενάρια περί συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, ακόμη και περί του ενδεχόμενου σχηματισμού κυβέρνησης επιχειρηματιών στο μέλλον.

http://www.antinews.gr/?p=27879

Σχόλιο

Τα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας βλέπουν ότι φεύγει από τον έλεγχό τους το πολιτικό παιχνίδι -- αυτό πλέον έχει πάει στη βάση, στο λαό-- και προσπαθούν με νύχια και με δόντια να επαναφέρουν τη μπάλα στο γήπεδό τους, για να μπορούν να κινούν τα νήματα πίσω από την κουίντα.

Το αδάμαστο και παντοδύναμο κριτήριο του λαού είναι υψηλών προδιαγραφών γι' αυτό και προκαλεί φόβο προς όλες τις κατευθύνσεις, εξ ου και οι εκάστοτε κυβερνήσεις αποφεύγουν τα δημοψηφίσματα, μόπως ο διάολος το λιβάνι.

ΣΓΣ