Μη μου κόβεις ψηφοφόρους ...

Δημοσιεύω την ακόλουθη επιστολή προς τον ΥΠΠΑΙΔ, επειδή συμφωνώ με την πρόταση, αλλά την θεωρώ μη πολιτικώς ορθή, διότι έχει δυο σημαντικά μειονεκτήματα: Πρώτον θα πάψουν να υπάρχουν κοινοτικοί τράγοι και δεύτερον ο εκάστοτε υπουργός θα πάψει να δημιουργεί εν δυνάμει ψηφοφόρους, όπερ και το σπουδαιότερο.

ΣΓΣ

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΟΣΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗ ΑΝΑ ΕΤΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Προς Υπουργό Παιδείας κον Σπηλιωτόπουλο

Κε Υπουργέ,

Όσον αφορά τον διάλογο για την παιδεία και τις απαιτούμενες αλλαγές στην πρωτοβάθμια , δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Όλα όσα συζητούνται είναι δευτερεύοντα και δεν πρόκειται να έχουν κανένα αποτέλεσμα, όπως δεν είχαν και στο παρελθόν ανάλογες προσπάθειες.

Εάν δεν αλλάξετε το θεσμικό πλαίσιο εργασίας των δασκάλων και καθηγητών, ώστε να έχουν όλοι έλεγχο, και να υπάρχει ανταμοιβή για τους καλούς και κυρώσεις για τους αδιάφορους, ακατάλληλους και κακούς, δεν πρόκειται να διορθωθεί τίποτα αντίθετα τα πράγματα διαρκώς θα χειροτερεύουν.

Επίσης εφόσον επικρατούν στην κοινωνία οι αμοραλιστικές τάσεις και θεωρίες που τα κόμματα της «αριστεράς» καλλιεργούν με τις διακηρύξεις τους. Παιδεία χωρίς ιδανικά και κίνητρα δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, ο διάλογος πρέπει να συζητά και τα αυτονόητα. Νομίζω όμως ότι λείπει από τον διάλογο ένα πολύ σοβαρό στοιχείο, το οποίο θα μας δώσει άμεσα συγκριτικά στοιχεία για την παιδεία που παρέχει το δημόσιο σχολείο, πρέπει να κοστολογηθεί πόσο κοστίζει ένας μαθητής στο δημόσιο κάθε έτος στο Δημοτικό, και πόσο στο Λύκειο, αλλά και πόσο κοστίζει επίσης και στο Πανεπιστήμιο, χωρίς βέβαια σε αυτούς να συμπεριλάβουμε τους αιώνιους φοιτητές. Θα βρεθείτε προ εκπλήξεων στο Δημοτικό ο μαθητής κάθε έτος κοστίζει περισσότερο από τα λεφτά που πληρώνει ένας γονέας κατ’ έτος για έναν μαθητή στην Σχολή Μωραϊτη, και στο Λύκειο κοστίζει περισσότερο από ότι πληρώνει ένας γονέας για έναν μαθητή κατ’ έτος στο Αμερικάνικο Κολέγιο.  Στην Σουηδία κατάργησαν τα δημόσια σχολεία, επιδοτούν τους γονείς με αντίστοιχο ποσόν χρημάτων και αυτοί επιλέγουν το σχολείο της αρεσκείας τους. Έτσι υπάρχει ανταγωνισμός διότι οι γονείς επιλέγουν τα καλύτερα σχολεία. Όλοι οι διδάσκαλοι και οι καθηγητές του δημοσίου έχουν τις ίδιες συμβάσεις εργασίας, δηλαδή αορίστου χρόνου, όπως έχει ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα. Εργάζονται όλοι στα ιδιωτικά σχολεία και πρέπει να είναι καλοί και να αποδίδουν στην δουλειά τους διότι διαφορετικά θα απολυθούν. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μειώσετε τις δαπάνες για την παιδεία και να αρχίσετε να εφαρμόζετε το Σουηδικό πρότυπο να επιδοτείται τους γονείς με αντίστοιχα χρήματα να στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία που οι ίδιοι επιλέγουν. Είναι η μοναδική λύση για να αναβαθμισθεί η παιδεία. Τα Οικονομικά στοιχεία για το πόσο κοστίζει ο κάθε μαθητής στο δημόσιο που αναφέρω πάρα πάνω εάν κοινοποιηθούν θα αλλάξουν ριζικά την μορφή του διαλόγου.

Σ.Δ.