Από την Τουρκία με... αγάπη

Το απόθεμα ισχύος μιας χώρας μπορεί να αποτιμηθεί αν λάβει κανείς υπόψη του τρεις  παράγοντες: Οικονομικές δυνατότητες, επιλογές στην εξωτερική - αμυντική πολιτική, κοινωνική συνοχή. Είναι αυτονόητο πως όσο μεγαλύτερο είναι το απόθεμα ισχύος της τόσο περισσότερες δυνατότητες διαθέτει μια  χώρα για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες μιας κρίσης, όπως αυτή που  εξελίσσεται παγκοσμίως στην οικονομία  σήμερα. Όμως, μεγαλύτερη ίσως σημασία από την όποια ισχύ έχει η επίγνωση της κατάστασης που ένα κράτος, η κοινωνία, τα άτομα και οι ηγεσίες του αντιμετωπίζουν. Από τον τρόπο που διεξάγεται  η πολιτική συζήτηση στο…εσωτερικό βάσιμα μπορεί να συμπεράνει κανείς πως τουλάχιστον οι ηγεσίες της χώρας δεν έχουν ακόμη καταλάβει τίποτε... Επίγνωση, σαφώς βαθύτερη από την ελληνική πολιτική ηγεσία, για το τι συμβαίνει και κυρίως για το τι πρόκειται να συμβεί στην παγκόσμια οικονομία έχουν οι  ρυθμιστές της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι οποίοι ήδη μιλούν για την έλευση της «Μεγάλης Ύφεσης». Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν ανέφερε τις απαισιόδοξες εκτιμήσεις του Ταμείου και σημείωσε ότι θα βιώσουμε τη χειρότερη φάση της παγκόσμιας οικονομίας. Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι εξαιρετικά ανησυχητικό: Με τι απόθεμα ισχύος θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα την «κοσμογονία» των ανακατατάξεων που θα προκαλέσει η «μεγάλη ύφεση»; Το (ελάχιστο) οικονομικό μέγεθος της χώρας έχει πλήρως αποσαφηνιστεί όπως φαίνεται από τα υψηλότατα επιτόκια δανεισμού της χώρας. Τηρουμένων των αναλογιών, η Ελλάδα αντιμετωπίζεται  από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως ακριβώς ο κακοπληρωτής και αφερέγγυος πελάτης μιας τράπεζας. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αντιμετωπίζεται η χώρα  και στο κλαμπ του ευρώ: Το «κλαμπ» επιτηρεί «ασφυκτικά» τους λογαριασμούς της καθώς, εν μέσω κρίσης, δεν είναι διατεθειμένο να  πληρώνει ελληνικά σπασμένα. Μια ακόμη αναλογία είναι αυτονόητη: Όσο μικρότερες είναι οι οικονομικές  δυνατότητες τόσο περιορίζονται οι  διπλωματικές και αμυντικές επιλογές μιας χώρας. Οι αστρονομικές – για τις οικονομικές της δυνατότητες – αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας δεν διευρύνουν αυτομάτως τις διπλωματικές και στρατιωτικές της επιλογές. Αυτό που διευρύνουν είναι το χρέος της και μειώνουν, κατ’ επέκταση, τη σημασία της. Το γεγονός ότι ο νέος Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα θα μεταβεί τον ερχόμενο Απρίλιο επί τριήμερο στην Τουρκία και δεν θα «κάνει έναν σταθμό» στην Αθήνα περιγράφει σαφέστατα  το «ελάχιστο» διπλωματικό μέγεθος της χώρας. Η παγκόσμια ύφεση προφανώς θα πολλαπλασιάσει τη διαλυτική δύναμη των εγγενών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Η «χαλάρωση» του κοινωνικού ιστού είναι η σοβαρότερη αναμενόμενη συνέπεια. Με «τραύματα» στον κοινωνικό ιστό, περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες και ελάχιστες διπλωματικές και αμυντικές επιλογές, η  χώρα θα πρέπει να «ταξιδέψει» μέσα στην τρικυμία της παγκόσμιας ύφεσης. Ακυβέρνητη... (Ποντίκι, 12.3.2009) www.topontiki.gr/Pontiki/index.php?option=com_content&task=view&id=3859&Itemid=1