ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Νικόλαος Μάρτης

Πρώην Υπουργός

Καισαρείας 8

115 27, Αθήναι

τηλ.: 210-7778800

      210-6204826                                

                                                                       

                                                                                    Αθήναι, 7 Δεκεμβρίου 2009

ANOIXTH EΠΙΣΤΟΛΗ

Το έλλειμμα στην ελληνική οικονομία

Με αφορμή το άρθρο της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ της 21^ης Οκτωβρίου 2009, με τίτλο «Όλη η αλήθεια για το έλλειμμα», και παράλληλα με το βαρύ κλίμα για το σημερινό μεγάλο έλλειμμα της χώρας μας, το ύψος του οποίου αμφισβητήθηκε στη Βουλή και τα δυσμενή σχόλια ορισμένων ξένων Μέσων Ενημερώσεως, θα αναφερθώ σε γεγονότα που ίσως αγνοούν πολλοί νεώτεροι, χειριζόμενοι το θέμα του ελλείμματος εδώ και στην Ε.Ε.

Η Ελλάδα, η πτωχότερη χώρα της Ευρώπης προπολεμικά, πλην της Αλβανίας, την 28^η Οκτωβρίου 1940 εδέχθη επίθεση της Φασιστικής Ιταλίας την οποία η Ελλάδα νίκησε. Ο Χίτλερ, για να βοηθήσει τον Μουσολίνι, αποφάσισε να επιτεθεί κατά της Ελλάδας τέλη Μαρτίου 1941. Η Τουρκία και η Γιουγκοσλαβία αρνήθηκαν στον Άγγλο Υπουργό Εξωτερικών Ήντεν να συμπράξουν με την Ελλάδα κατά της Γερμανίας. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός δήλωσε στον Ήντεν ότι η Ελλάδα θα πολεμήσει μόνη της και κατά της Γερμανίας. Την 27^η Μαρτίου όμως οι στρατιωτικοί στη Γιουγκοσλαβία ανέτρεψαν την Κυβέρνηση της χώρας τους, επειδή την 25^η Μαρτίου είχε συνάψει Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ και ακολούθως ο Χίτλερ επιτέθηκε κατά της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας την 6^η Απριλίου 1941.

Η Ελλάδα, που έδωσε την πρώτη νίκη κατά του Άξονα και αμύνθηκε 216 μέρες κατά των Ιταλών και Γερμανών, ενώ όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες που είχαν προηγουμένως δεχθεί επιθέσεις από τον Άξονα είχαν υποκύψει σε σύντομα χρονικά διαστήματα, η δε Γαλλία υπέκυψε σε 45 μέρες, συνετέλεσε στην αναβολή της γερμανικής επίθεσης κατά της Σοβιετικής Ένωσης, με συνέπεια να αντιμετωπίσει τον ρωσικό χειμώνα και ο Χίτλερ να ηττηθεί στην Ευρώπη.

Στη δήλωση του ο Χίτλερ, τόσο στη γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefenstahl, ότι: «Η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος υπήρξε καταστροφική για την Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθεια μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος» (από το βιβλίο της Riefenstahl), όσο και στη Πολιτική του Διαθήκη, που υπαγόρευσε προ του θανάτου του, κατηγορηματικά αποδίδει την αποτυχία του στην καταστρεπτική για τον Άξονα επίθεση του Μουσολίνι κατά της Ελλάδος. Την αυτή θέση έλαβε ο Γερμανός Στρατάρχης Κάιτελ στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Ανάλογες δηλώσεις γιά την Ελληνική συμβολή έκαναν και Σοβιετικοί.

Tο 1942 ο Γάλλος Pierre Bourdan μιλώντας στο BBC είπε: «Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι μετά την απόφαση της Αγγλίας του 1940, ήταν η ανδρεία του ελληνικού λαού, που συνέβαλε περισσότερο για να σωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό λαό πριν από 2.400 χρόνια. Πρέπει να το σκέπτονται αυτό όταν θα διαμορφώσουν την Ευρώπη. Κάθε αχαριστία στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη».

Η Ελλάδα, λόγω του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, της τριπλής εχθρικής κατοχής και κυρίως των εσωτερικών δραματικών γεγονότων που αντιμετώπισε με τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι το 1949, που εβοηθείτο από τις γειτονικές Κομμουνιστικές χώρες, υπέστη τη μεγαλύτερη καταστροφή, ενώ οι Κυβερνήσεις δεν αξιοποίησαν πλήρως το οικονομικό Σχέδιο Μάρσαλ, που της προσέφεραν οι ΗΠΑ.

Το 1955 ανέλαβε ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής με πάθος για δημιουργία. Ευτυχώς τα αναγκαία μέτρα λιτότητας του των Κυβερνήσεων Κέντρου (Καρτάλη), η απελευθέρωση της οικονομίας και ο διπλασιασμός της τιμής του δολαρίου από τον Μαρκεζίνη, ισορρόπησαν την οικονομία, ενώ ακολούθως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δημιούργησε σημαντικό έργο. Η χώρα μας από γεωργική, έγινε βιομηχανική (εξηλεκτρισμός, αλουμίνιο, σιδηροβιομηχανία, ναυπηγείο, διυλιστήρια, φράγματα ποταμών, αρδευτικά δίκτυα, αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών, εργοστάσια ζαχάρεως και λιπασμάτων). Το έργο του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως Υπουργού Δημοσίων Έργων ήταν εντυπωσιακό, χωρίς να διαθέτει τον πακτωλό της οικονομικής βοήθειας της ΕΟΚ.

Κατά την περίοδο 1955-1963:

α)         Η Δραχμή θεωρείτο εξ ίσου σκληρό νόμισμα προς το Δολάριο, Γερμανικό Μάρκο και Ελβετικό Φράγκο.

β)         H Ελλάδα είχε το μικρότερο πληθωρισμό στην Ευρώπη, 2% με δεύτερη την Γερμανία, τρίτη την Ολλανδία.

γ)         Η Ελλάδα ήταν δεύτερη μετά την Ιαπωνία στον κόσμο σε ρυθμό αναπτύξεως, με τρίτη την Γερμανία και τέταρτη την Αμερική, και

δ)         Η Ελλάδα είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό που τροφοδότησε δημόσιες επενδύσεις.

ε)         Η Ελλάδα το 1961 συνδέθηκε πρώτη στην Ευρώπη, με την τότε ΕΟΚ των 6

στ)       Ξένοι χαρακτήρισαν την περίοδο αυτή «Οικονομικό θαύμα».

Το 1963 έγιναν εκλογές. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά την ομιλία του στην Καβάλα, μου είπε: «Νίκο, κρατήσαμε την εξουσία 4 χρόνια, και η Ελλάς βρίσκεται σήμερα μεταξύ των πρώτων της Ευρώπης». Τη δήλωση του υπενθύμισα δημόσια κατά την ομιλία μου ως Υπουργός Βορείου Ελλάδος κατά τα εγκαίνια το 1975 της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης. Το 1963 και το 1964 κέρδισε τις εκλογές το Κέντρο και το 1967 επακολούθησε η δικτατορία.

Το 1974 ο Καραμανλής αποκατέστησε αναίμακτα τη Δημοκρατία. Το 1979 η οικονομική επιτροπή ενέκρινε τα περισσότερα έργα που έγιναν έκτοτε. Το 1979 συνοδευόμενος από τον Γ. Ράλλη ως Υπουργό Εξωτερικών υπέγραψε στη Μόσχα με τον Κοσύγκιν σύμβαση για τo φυσικό αέριο, του οποίου η εγκατάσταση θεμελιώθηκε το 1988 επί ΠΑΣΟΚ. Το 1979 πέτυχε την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ των 9.

Το 1980 ο Θορν, Πρόεδρος της ΕΟΚ δήλωσε: «Η Ελλάς μπαίνει στην ΕΟΚ με τρία πλεονεκτήματα, την εμπορική ναυτιλία, τον ορυκτό πλούτο και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων». Αυτά τα τρία πλεονεκτήματα, που δεν έτυχαν ιδιαίτερης προσοχής μετά το 1980, αποτελούν και σήμερα ελπίδα για την ελληνική οικονομία.

Το 1981 κέρδισε τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ και με το δόγμα των κοινωνικοποιήσεων που εξήγγειλε ο τότε Πρόεδρός του και με υποκίνηση των συνδικαλιστών έγιναν απεργίες και στάσεις εργασίας, με συνέπεια να κλείσουν πολλές επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρω το διεθνώς ανταγωνιστικό Ναυπηγείο Νιάρχου στον Σκαραμαγκά, που το 1980 απασχολούσε 5.500 εργαζόμενους και μεγάλο αριθμό βιοτεχνιών, που λειτουργούσαν ως υποκατασκευαστές γιά το Ναυπηγείο. Μετά τις απεργίες και στάσεις εργασίας που κήρυξαν οι συνδικαλιστές, ο Νιάρχος εγκατέλειψε το Ναυπηγείο και άρχισε να μειώνεται ο αριθμός των εργαζομένων. Όταν έμειναν 1.800 εργαζόμενοι, το Ναυπηγείο περιήλθε σε Γερμανούς, και σήμερα είναι ιδιαίτερα προβληματικό.

Το εργοστάσιο PIRELLI, που παρήγαγε ελαστικά στην Πάτρα και ιδρύθηκε το 1961 – επί των ημερών που ήμουν Υπουργός Βιομηχανίας και συνεπώς εγώ υπέγραψα την απόφαση γιά την επένδυση - ανέστειλε τις εργασίες, του διότι ο Πρόεδρος της PIRELLI που ζήτησε να υποσχεθούν οι συνδικαλιστές ότι 2 χρόνια δεν θα έκαναν απεργίες και στάσεις εργασίας για να φέρει 2 δις. Δρχ. για εκσυγχρονισμό των μηχανημάτων, μετά από 3 μήνες άκαρπες συζητήσεις, έκλεισε το εργοστάσιο και τα μηχανήματα τα πήγε στην Τουρκία.

Το Εργοστάσιο Σόγιας στην περιοχή της Άρτας με απεργίες και στάσεις εργασίας των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, έκλεισε και τα μηχανήματα τα μετέφεραν στη Μάλτα.

Επιχειρήσεις στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και εκείνες εξορύξεως ορυκτού πλούτου, έκλεισαν, με αποτέλεσμα η οικονομία να υφίσταται τις δυσμενέστατες συνέπειες.

Το 1984 ήλθε ένας Ιάπωνας στην Αθήνα, ως εκπρόσωπος Ιαπωνικής εταιρείας, για να δει τις δυνατότητες επενδύσεων στην Ελλάδα. Αφού έμεινε στην Ελλάδα 8 μήνες έδωσε συνέντευξη στον δημοσιογράφο Παπανδρόπουλο – που δημοσιεύθηκε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και στην οποία τόνισε: «Έχετε τις χειρότερες εργασιακές συνθήκες της Ευρώπης». Καμία ιαπωνική εταιρεία δεν ήρθε στην Ελλάδα – πλην της ΤΕΚΟΣΑ στη Θεσσαλονίκη, η οποία παρήγαγε σπίρτα και ιδρύθηκε όταν ήμουν Υπουργός Μακεδονίας - Θράκης. Κατά τα εγκαίνια της ΤΕΚΟΣΑ, Ιάπωνας μου είχε πει: «Η Ελλάδα είναι χώρα που θα γίνουν ιαπωνικές επενδύσεις», αλλά δεν δόθηκε συνέχεια.

Δυστυχώς μετά τα πρόσφατα γεγονότα στον Λιμένα Πειραιά και οι Κινέζοι, στους οποίους προσφεύγει και η Αμερική, θα αποφύγουν τις εδώ επενδύσεις, όπως και οι άλλες χώρες θα αποφύγουν επενδύσεις στην Ελλάδα, διότι οι συνδικαλιστές δεν διδάχτηκαν.

Δυστυχώς η σημερινή Κυβέρνηση κατήργησε το Υπουργείο Ναυτιλίας και αποξένωσε τους εφοπλιστές, το δυναμικότερο στοιχείο της Ελλάδας, που διατηρεί επί δεκαετίες τώρα την μεγαλύτερη χωρητικότητα ποντοπόρων πλοίων στον κόσμο και μόνοι αυτοί θα μπορούσαν να βοηθήσουν σημαντικά την ελληνική οικονομία. Και η δικτατορία των συνταγματαρχών κατήργησε το Υπουργείο Ναυτιλίας, αλλά κατάλαβε το σφάλμα της και το επανίδρυσε. Με την κατάργηση του ΥΕΝ, θα θεωρηθεί ότι υποβαθμίζουμε ηθελημένα τη Ναυτιλία.

Ο ορυκτός πλούτος δεν έτυχε προσοχής (βωξίτης, λευκόλιθος, νικέλιο, ουράνιο, χρώμιο, χρυσός, ασήμι αλλά και ορυκτά και πολλά μάρμαρα). Οι εργασιακές συνθήκες δεν είναι όπως σε άλλες χώρες.

Το 1990 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανακηρύχθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών «Διδάκτορας της Νομικής», παρουσία των Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Στην αντιφώνησή του, επειδή συμπληρώνονταν 10 χρόνια (1980-1990) από την ένταξη μας στην ΕΟΚ, αναφέρθηκε εκτός από τις ευνοϊκές πολιτικές επιπτώσεις  και στην οικονομία και είπε: «Αν δεν παίρναμε τα 18 δισεκατομμύρια Δολάρια από την ΕΟΚ, θα ήμασταν οριστικά πτωχευμένοι».

Τα ανωτέρω γεγονότα, η διεθνής οικονομική κρίση και οι εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα, που υποτιμούν τον ρόλο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην παραγωγή πλούτου, πρέπει να ληφθούν υπόψη για να αντιμετωπισθεί το έλλειμμα.

Νικόλαος Μάρτης

Πρώην Υπουργός